to be visible to one another

con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).

Lit.

In gen.

Absol.:

inter eas regiones, quā oculi conspiciant,

Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:

in tabernam,

Petr. 140, 14.—

With acc.:

me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,

Plaut. Am. 2, 2, 122:

quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,

id. Capt. 1, 1, 29:

si queat usquam Conspicere amissum fetum,

Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:

ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,

Cic. N. D. 2, 35, 89:

quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,

Caes. B. G. 2, 21:

quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,

id. ib. 1, 47:

ubi primum nostros equites conspexerunt,

id. ib. 4, 12;

2, 26: sidus in regione caeli, etc.,

Plin. 2, 25, 23, § 94:

qui lucus ex insulā conspiciebatur,

Nep. Milt. 7, 3:

conspici inter se,

to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:

cum inter se conspecti essent,

id. 33, 6, 4:

hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,

Cat. 64, 86:

conspectis luminibus crebris,

Liv. 31, 24, 7:

locum insidiis conspeximus ipsi,

Verg. A. 9, 237:

quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,

Ov. M. 12, 526:

super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,

Curt. 3, 3, 8:

conspecto delatore ejus,

Suet. Dom. 11:

rugas in speculo,

Ov. M. 15, 232:

cornua in undā,

id. ib. 1, 640:

arcem,

id. ib. 2, 794:

scopulum,

id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:

si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,

Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:

quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,

Cic. Mur. 41, 88:

strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,

Lucr. 1, 315:

superiora loca multitudine armatorum completa,

Caes. B. G. 3, 3:

quos laborantes,

id. ib. 4, 26:

aliquos ex nave egredientes,

id. ib.:

aliquem conspiciens ad se ferentem,

Nep. Dat. 4, 5:

naves suas oppletas serpentibus,

id. Hann. 11, 6:

(Hannibalem) humi jacentem,

Liv. 21, 4, 7:

adrasum quendam,

Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:

quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,

id. C. 3, 7, 26:

cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,

Sall. J. 49, 5 dub.;

v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),

Col. 7, 12, 4.—

With acc. and inf.:

corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,

Lucr. 6, 706:

qui nostros victores flumen transisse conspexerant,

Caes. B. G. 2, 24:

centum procurrere currus,

Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—

Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.

Act.:

quid nunc supina sursum in caelum conspicis?

Plaut. Cist. 2, 3, 78:

orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,

Liv. 1, 26, 9:

Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,

id. 39, 53, 2:

quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,

Nep. Dat. 3, 3:

cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,

Hor. Ep. 1, 6, 26.—

Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:

inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,

Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:

sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,

Sall. C. 7, 6:

supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,

Nep. Att. 13, 5:

quid te ut regium juvenem conspici sinis?

Liv. 1, 47, 5:

maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,

id. 5, 23, 5:

vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,

id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:

quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,

Hor. Ep. 1, 15, 46:

tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),

Ov. M. 4, 19:

prima bonis animi conspicerere tui,

id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:

carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,

Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—

Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:

satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,

Plaut. Trin. 3, 2, 10:

quantum ego nunc corde conspicio meo,

id. Ps. 3, 1, 3; cf.:

ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,

Cic. Balb. 20, 47:

nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,

Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,

conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:

ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,

Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —

conspectus, a, um, P. a.

(Acc. to I. A. 1.) Visible:

tumulus hosti conspectus,

Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:

agmina inter se satis conspecta,

id. 22, 4, 6. —

(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):

Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,

Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,

victor Tyrio in ostro,

id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:

juventus,

Ov. M. 12, 553:

patris avique fama conspectum eum faciebat,

Liv. 45, 7, 3:

conspectus elatusque supra modum hominis privati,

id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—

conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):

insideat celeri conspiciendus equo,

Tib. 1, 2, 70:

Nemesis donis meis,

id. 2, 3, 52:

Hyas formā,

Ov. F. 5, 170:

mater formosa Inter Dictaeos greges,

id. ib. 5, 118:

eques,

id. Tr. 2, 114:

opus vel in hac magnificentiā urbis,

Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.

conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll.

con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).

Lit.

In gen.

Absol.:

inter eas regiones, quā oculi conspiciant,

Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:

in tabernam,

Petr. 140, 14.—

With acc.:

me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,

Plaut. Am. 2, 2, 122:

quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,

id. Capt. 1, 1, 29:

si queat usquam Conspicere amissum fetum,

Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:

ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,

Cic. N. D. 2, 35, 89:

quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,

Caes. B. G. 2, 21:

quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,

id. ib. 1, 47:

ubi primum nostros equites conspexerunt,

id. ib. 4, 12;

2, 26: sidus in regione caeli, etc.,

Plin. 2, 25, 23, § 94:

qui lucus ex insulā conspiciebatur,

Nep. Milt. 7, 3:

conspici inter se,

to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:

cum inter se conspecti essent,

id. 33, 6, 4:

hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,

Cat. 64, 86:

conspectis luminibus crebris,

Liv. 31, 24, 7:

locum insidiis conspeximus ipsi,

Verg. A. 9, 237:

quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,

Ov. M. 12, 526:

super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,

Curt. 3, 3, 8:

conspecto delatore ejus,

Suet. Dom. 11:

rugas in speculo,

Ov. M. 15, 232:

cornua in undā,

id. ib. 1, 640:

arcem,

id. ib. 2, 794:

scopulum,

id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:

si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,

Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:

quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,

Cic. Mur. 41, 88:

strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,

Lucr. 1, 315:

superiora loca multitudine armatorum completa,

Caes. B. G. 3, 3:

quos laborantes,

id. ib. 4, 26:

aliquos ex nave egredientes,

id. ib.:

aliquem conspiciens ad se ferentem,

Nep. Dat. 4, 5:

naves suas oppletas serpentibus,

id. Hann. 11, 6:

(Hannibalem) humi jacentem,

Liv. 21, 4, 7:

adrasum quendam,

Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:

quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,

id. C. 3, 7, 26:

cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,

Sall. J. 49, 5 dub.;

v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),

Col. 7, 12, 4.—

With acc. and inf.:

corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,

Lucr. 6, 706:

qui nostros victores flumen transisse conspexerant,

Caes. B. G. 2, 24:

centum procurrere currus,

Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—

Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.

Act.:

quid nunc supina sursum in caelum conspicis?

Plaut. Cist. 2, 3, 78:

orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,

Liv. 1, 26, 9:

Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,

id. 39, 53, 2:

quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,

Nep. Dat. 3, 3:

cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,

Hor. Ep. 1, 6, 26.—

Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:

inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,

Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:

sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,

Sall. C. 7, 6:

supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,

Nep. Att. 13, 5:

quid te ut regium juvenem conspici sinis?

Liv. 1, 47, 5:

maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,

id. 5, 23, 5:

vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,

id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:

quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,

Hor. Ep. 1, 15, 46:

tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),

Ov. M. 4, 19:

prima bonis animi conspicerere tui,

id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:

carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,

Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—

Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:

satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,

Plaut. Trin. 3, 2, 10:

quantum ego nunc corde conspicio meo,

id. Ps. 3, 1, 3; cf.:

ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,

Cic. Balb. 20, 47:

nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,

Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,

conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:

ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,

Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —

conspectus, a, um, P. a.

(Acc. to I. A. 1.) Visible:

tumulus hosti conspectus,

Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:

agmina inter se satis conspecta,

id. 22, 4, 6. —

(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):

Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,

Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,

victor Tyrio in ostro,

id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:

juventus,

Ov. M. 12, 553:

patris avique fama conspectum eum faciebat,

Liv. 45, 7, 3:

conspectus elatusque supra modum hominis privati,

id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—

conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):

insideat celeri conspiciendus equo,

Tib. 1, 2, 70:

Nemesis donis meis,

id. 2, 3, 52:

Hyas formā,

Ov. F. 5, 170:

mater formosa Inter Dictaeos greges,

id. ib. 5, 118:

eques,

id. Tr. 2, 114:

opus vel in hac magnificentiā urbis,

Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.

conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll.